کمرویی و خجالتی بودن، آمیزه‌ای از ژنتیک و تاثیرات محیطی بر روی کودک است؛ این سخن به این معناست که کودک از بدو تولد خجالتی به دنیا نمی‌آید.
درون گرایی و برون گرایی جز خصایل ذاتی انسان‌ها است که در مواجهه با عوامل محیطی، شخصیت نهایی هر فرد را شکل می‌دهند. کودک درون گرا به اندازه کودک برون گرا می‌تواند شاد و پر انرژی باشد اگر بیش از حد مورد انتقاد، تمسخر، قصاوت و فشارهای جامعه قرار نگیرد.
1- برچسب نزنید:
کودک درون گرا می‌تواند به اندازه بقیه کودکان از زندگی لذت ببرد و اگر محیط مساعد باشد و با شناسایی استعدادهای کودک همراه شود، همین خصیصه باعث رشد استعدادهای او خواهد شد.
این برچسب زدن‌ها و فشارهایی که به کودک درون گرا برای هماهنگی با سایر کودکان وارد می‌گردد، باعث تلقین کمرویی به کودک می‌شود؛ نتیجه این فشارها حرمت نفس پایین کودک و جلوگیری از رشد و پرورش استعدادهای وی است.
2- الگوی خوبی باشید:
کمرویی و خجالتی بودن والدین اثرات مستقیم و غیر مستقیم در خجالتی شدن فرزندان‌شان دارد. والدین کمرو و خجالتی بیشتر از سایر والدین به فرزندان‌شان برای پذیرش‌های اجتماعی امر و نهی می‌کنند.
برای این والدین تایید و پذیرش فرزندشان توسط اجتماع به صورت غیر منطقی اهمیت دارد؛ علاوه بر این کودکان با مشاهده مستقیم رفتار والدین، رفتارهای ایشان را تقلید می‌کنند.
3- تحقیر و تجارب منفی کودک در خانه و مدرسه:
تحقیر کودک برای خصوصیات رفتاری و جسمی، موجب خود کوچک بینی و خجالتی بودن وی می‌شود. کودکی که حرمت نفسش تخریب می‌شود، همواره از اینکه دیده شود واهمه دارد.
خجالتی بودن به صورت افراطی امکان هر تقلایی را از کودک می‌گیرد و مانع شکوفایی استعدادهای وی می‌گردد.
4- از آرمان گرایی و مقایسه بپرهیزید:
استعدادهای کودکان متفاوت است. هر کودکی استعداد منحصر به فرد خود را دارد. این انتظار که کودک شما مانند سایرین باشد، فشار مضاعف و خارج از توانایی وی به او وارد می‌کند که موجبضعف اعتماد به نفس کودک می‌شود.
کمرویی یکی از نمودهای ضعف اعتماد به نفس در کودکان است.
5- تاثیر عوامل محیطی و اتفاقات خانوادگی بر کمرویی کودک:
طلاق، دعواهای مکرر والدین، جابجایی‌های دائمی، بیماری ها، سوگ و... از عواملی هستند که ممکن است باعث بروز یکباره نشانه‌های کمرویی در کودکان شود.
نشانه‌های کم رویی کودک امکان دارد از عواملی نظیر: ترس، اضطراب، مقصر دانستن خود، احساس گناه، عذاب وجدان، ضعف در برقراری ارتباط‌های جدید، افسردگی، دلتنگی و... نشأت بگیرد.
در این گونه موارد حتما از کمک پزشک و مشاوربرای درمان کودک خود استفاده کنید.
6- استعدادها و ابتکارات فرزند خود را ببینید:
شاید ضعف‌های کودک کمرو بیشتر از استعدادهایش به چشم بیاید ولی والدین در این گونه موارد باید سعی کنند با ریزبینی در رفتارهای فرزندشان و تشویق کوچکترین ابتکارات و استعدادهای او به رشد حرمت نفس کودکشان کمک کنند.
7- ارتباطات وی را گسترش دهید:
با شناسایی استعدادهای فرزندتان و وارد کردن او به محیط‌هایی که این استعدادها دیده شود و زمینه تعامل کودک را فراهم کند، به اجتماعی شدن کودک خود کمک کنید
نظرت چیه؟
نوشته اصلی توسط Hajmohsen
